SENTENCJA

 

Znaczenie:

(łac. sententia) – mniemanie, sposób myślenia, myśl. Zwyczaj polegający na losowaniu  karteczek z sentencjami modlitewnymi, które odbywało się podczas rekreacji porannej w pierwszą niedzielę Adwentu. Sentencja stanowiła jeden z elementów formacji duchowej mniszki i wyznaczała program jej przygotowania do świąt Bożego Narodzenia. Na podstawie sentencji karmelitanki bose tworzyły także kantyczki śpiewane w okresie świątecznym.

Zapis źródłowy:

„W Niedzielę pierwszą Adwentu, na recreacyey poranney, biorą losem Sentencyiki, o czym która ma składac Piosneczkę na Boze Narodzenie, co kazda, stara się wykonac, według moznosci swoiey, witając nowego Goscia.”

Archiwum Karmelitanek Bosych w Krakowie (Wesoła), Zespół akt klasztoru św. Marcina w Krakowie, sygn. 30, Zebranie zwyczaiow Od W[ielebnych] M[atek] Naszych Fundatorek y pierwszych Matek Swiątobliwoscią Sławnych Konwentu S[więtego] Marcina podane, y dotąd chwalebnie zachowane, aby były napotym bez uszczerbku trwaiące; z roznych mieysc, Papierow y karteczek wiernie na większą chwałę Bożą spisane Roku Pan[skiego] 1729, s. 199.

Zobacz także:

Cz. Gil, Życie codzienne karmelitanek bosych w Polsce w XVII-XIX wieku, Kraków 1997, s. 119.