WIELKIE MILCZENIE

Znaczenie:

Opracowana przez patriarchę Jerozolimy bł. Alberta Avogadro (ok. 1149-1214) dla pustelników z Góry Karmel Reguła Pierwotna (łac. – Formula Vitae),  wprowadziła obowiązek zachowywania przez nich całkowitego milczenia od komplety (modlitwa na zakończenie dnia) aż po jutrznię (modlitwa rozpoczynająca dzień). Wymóg ten podtrzymany został przez konstytucje wydane w 1581 r. w dobie terezjańskiej Reformy Zakonu.

Zapis źródłowy:

„Apostoł poleca, aby milczenie było zachowywane podczas pracy. O nim też mówi Prorok: milczenie jest pielgrzymowaniem sprawiedliwości. Na innym zaś miejscu: w milczeniu i w ufności leży wasza siła. Przeto postanawiamy, że macie zachowywać milczenie po odmowieniu modlitwy na zakończenie dnia, aż do czasu wyiścia następnego dnia z kaplicy”.

Reguła pierwotna Zakonu Naswiętszey Panny Mariey z Gory Karmelu. Od Błogosławionego Alberta patriarchy Jerozolimskiego podana, y od Innocencyusza Czwartego papieża potwierdzona, Roku Panskiego 1248, W Krakow[ie] u Franciszka Cezarego Roku P[ańskiego] 1625, s. 10.

 

„Niech się zachowuie milczenie od skonczenia komplety az do końca primy nazaiutrz, y to z wielką pilnoscią”.

Constitucyie Zakonniczek Karmelitanek Bossych pierwotney obserwancyey […], W Krakow[ie] u Franciszka Cezarego Roku P[ańskiego] 1625, s. 53.

Zobacz także:

S.H. Baez OCD, Silenzio, [w:] Dizionario Carmelitano, red. E. Boaga OCarm, L. Borriello OCD, Roma 2008, s. 792-804.